Henry David Thoreau: Walden

Έχουμε σήμερα καθηγητές φιλοσοφίας, και δεν έχουμε φιλοσόφους. Και όμως, είναι θαυμαστό πράγμα να διδάσκει κανείς γιατί κάποτε ήταν θαυμαστό να ζει. Το να είσαι φιλόσοφος δε θα πει να κάνεις λεπτές και περίπλοκες σκέψεις, ούτε να ιδρύεις σχολή, παρά να αγαπάς πολύ τη σοφροσύνη, έτσι που να ζεις σύμφωνα με τις προσταγές της, ζωή απλή, ανεξάρτητη, γενναία και γεμάτη πίστη...

Τα περισσότερα απ΄ αυτά που θεωρούν οι γείτονές μου καλά, στο βάθος της ψυχής μου τα θεωρώ κακά...

Πιστεύω πως χωρίς κανένα κίνδυνο μπορούμε να κάνουμε πολύ περισσότερα από όσα κάνουμε. Η φύση δεν είναι ανάλογη μόνο με τη δύναμή μας, παρά και με την αδυναμία μας...

Σεβόμαστε τη ζωή  μας κα δεν παραδεχόμαστε πως μπορούμε να την αλλάξουμε. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος λέμε. Όμως υπάρχουνε τόσοι τρόποι, όσες αχτίνες μπορούν να φύγουν από το κέντρο του κύκλου.

Πολλές από τις πολυτέλειες και από τις λεγόμενες ανέσεις της ζωής, όχι μόνο δεν είναι απαραίτητες, παρά και αποτελούν βασικά εμπόδια στην ανύψωση της ανθρωπότητας.

... οι σοφοί ζούνε πάντα πιο λιτά από τους φτωχούς.

Κανείς δεν μπορεί να είναι αντικειμενικός και φρόνιμος παρατηρητής της ζωής, αν το παρατηρητήριό του δεν είναι αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε θεληματική φτώχεια.

Απο το βιβλίο Ουόλντεν, του D. Thoreau (1817-1862)

ένας από τους πλέον γνωστούς διανοούμενους αναρχικούς ιντιβιντουαλιστές της Αμερικής.