Εξάψαλμος, απόσπασμα

Κύριε, αν ανοίξεις τα χείλια μου, το στόμα μου θα αναγγείλει σε σένα προσευχή και ευχαριστία.

Κύριε, κοίτα πόσο πλήθυναν αυτοί που θλίβουν την καρδιά μου, πόσοι πολλοί κινούνται εναντίον μου!

Πόσοι μου ψιθυρίζουν: «δεν θα δεις σωτηρία από τον Θεό σου»!

Αλλά συ Κύριε, στοργικά με αγκαλιάζεις. Είσαι η δόξα μου και το καμάρι μου.

Σου φώναξα από τα βάθη της καρδιάς μου και μ΄ άκουσες απ΄τα άγια κατοικιτήριά σου.

Εγώ κοιμήθηκα και σηκώθηκα δυνατός, νοιώθοντας ότι ο Κύριος με έχει στο νου του.

Δεν θα φοβηθώ, κι ας με απειλούν χιλιάδες απειλές ολόγυρά μου. Όλα κατά πάνω μου έρχονται. Σήκω Κύριε, σώσε με ο Θεός μου!

Πάταξες όλους όσους με εχθρεύονται μάταια, απόδιωξες όλες τις αμαρτωλές κακίες τους.

Από σένα η σωτηρία και η ευλογία σου ξεχύνεται στον λαό σου.

Κοιμήθηκα ήσυχος, και θα σηκωθώ δυνατός ξανά, γιατί νοιώθω ότι ο Κύριος με έχει στο νου του και με φροντίζει.

 Κύριε μη στρέψεις το θυμό σου να με ελέγξεις, μήτε με την οργή σου να με παιδεύσεις.

Ξέρω πως δεν υπάρχει γιατριά στη σάρκα μου αν δω το θυμωμένο πρόσωπό σου, ούτε ειρήνη έχουν τα οστά μου μπροστά στις τόσες  αμαρτίες μου.

Πολλές οι αμαρτίες μου Κύριε, βαρύ φορτίο πάνω από το κεφάλι μου. Σάπια πληγή η αφροσύνη μου, ταλαίπωρος και σκυθρωπός περπατάω.

Νοιώθω να με κοροϊδεύουν, δεν μπορώ να βρω ειρήνη στην καρδιά μου. Από μέσα της βρυχάται ο στεναγμός και η ταπείνωση.

Τόσες επιθυμίες μου Κύριε, ενάντια στο θέλημά σου, και δεν σού ΄κρυψα τον αχάριστο αναστεναγμό μου.

Ταραγμένη καρδιά, χωρίς ικμάδα η ψυχή μου, χωρίς φως τα μάτια μου.

Με απειλούν με βία, ζητούν την ψυχή μου, να με φάνε με δόλους, πονηρές συμβουλές.

Μα εγώ έγινα άνθρωπος που δεν έχει αυτιά, ούτε στόμα να μιλήσει. Σαν κουφός δεν άκουγα, και σαν άλαλος δεν άνοιγα το στόμα μου.

Γιατί σε σένα Κύριες έχω την ελπίδα μου, ξέρω ότι συ θα με ακούσεις Κύριε και Θεέ μου.

Είμαι έτοιμος να δεχθώ τα πατρικά σου μαστιγώματα, γιατί μπροστά μου έχω πάντα τα φταιξίματά μου.

Θα αναγγείλω την ανομία μου και θα μεριμνήσω για την αμαρτία μου.

Δεν θα αφήσω τους εχθρούς μου να χαρούν. Πόσο καυχιούνται που με βλέπουν να πέφτω!

Μη με εγκαταλείπεις Κύριε ο Θεός μου, μη φύγεις μακριά μου. 

Βοήθησέ με Κύριε της σωτηρίας μου.

Μη με εγκαταλείπεις Κύριε ο Θεός μου. Άπλωσε το χέρι σου και σώσε με.

Ο Θεός, ο Θεός μου, ξαγρυπνώ για σένα.  Σε διψά η ψυχή μου. Άνυδρη κι έρημη η σάρκα μου σε ζητά να δροσιστεί.

Την δύναμή σου και την δόξα σου αποζητώ. Έπαινο και ευχαριστία να ψάλλουν τα χείλη μου, γλυκύτερο και από τη ζωή είναι το έλεός σου.

Έτσι να σ΄ ευλογώ στη ζωή μου και να σηκώνω τα χέρια μου ψηλά στο όνομά σου.

Έτσι θα χορτάσει ευφροσύνη η ψυχή μου και με αγαλλίαση θα σε υμνούν το στόμα και τα χείλη μου.

Αχ, αν σε θυμάμαι στο κρεβάτι μου, τα πρωινά πάλι εσένα θα έχω στο νου μου.

Εσύ γεννήθηκες βοηθός μου. Πόση αγαλλίαση νοιώθω κάτω από τις φτερούγες της αγκαλιάς σου.

Η ψυχή μου κόλλησε πίσω σου και εμένα με ανέλαβε η δεξιά σου.

Αυτοί όμως μάταια κυνήγησαν την ψυχή μου. Θα μπουν βαθειά στη γη, θα παραδοθούν σε άγρια χέρια, θα γίνουν μερίδες πονηρών θελημάτων.

Τα πρωινά σε σένα στρέφω το νου μου, γιατί έγινες βοηθός μου, και αγαλλίαση νοιώθω κάτω από τα φτερά σου.

Κόλλησε η ψυχή μου πίσω σου. Με ανέλαβε η δεξιά σου.

Ευλόγει η ψυχή μου τον Κύριο και όλα τα μέσα μου το άγιο όνομά του.

Ευλόγει η ψυχή μου τον Κύριο και μην ξεχνάς τόσα χαρίσματά του

Έχει ξεχάσει όλες τις ανομίες σου και φροντίζει όλες τις αρρώστιες σου.

Λυτρώνει την ζωή σου από την φθορά, σε στεφανώνει με χάδι κι αγάπη.

Εκπληρώνει τις επιθυμίες σου προς το συμφέρον σου και σαν αετός ξανανιώνεις.

Ελεεί ο Κύριος και τακτοποιεί όσους αδικήθηκαν.

Αποκάλυψε στον Μωυσή τους τρόπους τους, στα παιδιά του Ισραήλ γνώρισε τα θελήματά του.

Αγάπη και έλεος είναι ο Κύριος, μακρόθυμος, ποτέ δεν θα οργιστεί, ούτε θα θυμώσει στον αιώνα.

Δεν μας φέρθηκε όπως μας άξιζε, ούτε ανταπέδωσε τις αμαρτίες μας.

Ανάμεσα στον ουρανό και στη γη στερέωσε το έλεός του σ΄ αυτούς που τον σέβονται.

Απομάκρυνε τις αμαρτίες μας τόσο όσο απέχει  η ανατολή από την δύση.  Μας αγαπά με την φροντίδα του πατέρα που τρέχει για τα παιδιά του. Αγαπά και θυμάται την αδύναμη φύση μας.  Θυμάται πως είμαστε χώμα. Ότι σαν λουλούδι ανθίζουν οι ζωές μας, θα μαραθούν και το ξεροβόρι θα τις αρπάξει και θα τις εξανεμίσει.

Το έλεος του Κυρίου όμως θα μείνει εις τους αιώνες και για πάντα δίπλα σ΄ αυτούς που τον σέβονται.

Η αγάπη του και η φροντίδα του θα συνοδεύει τα παιδιά των παιδιών του, που φύλαξαν την διαθήκη του, θυμήθηκαν τις εντολές του και τις εφάρμοσαν στη ζωή τους.

Δεν είναι επίγειος ο θρόνος του Κυρίου. Ο Κύριος έχει ετοιμάζει το θρόνο του στον ουρανό και η βασιλεία του δεσπόζει παντού.

Ευλογείτε τον Κύριο όλοι οι άγγελοί του, που με δύναμη ακούτε τη φωνή του και με υπακοή εκτελείτε τα λόγια του.

Ευλογείτε τον Κύριο όλες οι δυνάμεις του, οι λειτουργοί του που κάνουν το θέλημά του.

Ευλογείτε τον Κύριο όλα τα έργα του, σε κάθε γωνιά της βασιλείας του. Κι εσύ ψυχή μου να ευλογείς τον Κύριο.

Σε κάθε γωνιά της βασιλείας του, να ευλογεί και η ψυχή μου τον Κύριο.

Κύριε, άκουσε την προσευχή μου, βάλε την δέησή μου μέσα στην αλήθεια της αγάπης σου και μη με κρίνεις τον δούλο σου. Δεν πρόκειται να δικαιωθεί κανείς μπροστά σου.

Με κυνήγησε ο εχθρός, μ έριξε και πέταξε στο χώμα τη ζωή μου. Στο σκοτάδι των νεκρών κήδεψε το πνεύμα μου, μέσα στα σκότη τάραξε την καρδιά μου.

Αλλά εγώ θυμήθηκα τα έργα σου, τι έφτιαξαν μ΄ αγάπη τα χέρια σου από τις πρώτες μέρες μέχρι τώρα.

Κι άπλωσα τα χέρια μου με ικεσία σε σένα. Πόσο διψασμένη είναι η ψυχή μου!

Άκουσε με Κύριε, γρήγορα άκουσέ με, τελειώνει η ζωή μου. Μη γυρίζεις το πρόσωπό σου από μένα Κύριε και γίνω ένα μ΄ αυτούς που κατεβαίνουν στον λάκκο.

Κάθε μέρα που ξημερώνει να νοιώθω τον παλμό της χάρης σου Κύριε, γιατί σε σένα έχω την ελπίδα μου.

Γνώρισέ μου Κύριε δρόμο για να βαδίσω, γιατί σε σένα αποθέτω την ψυχή μου.

Γλύτωσέ με από τους εχθρούς μου Κύριε, γιατί σε σένα κατέφυγα. Δίδαξέ με να κάνω το θέλημά σου γιατί εσύ είσαι ο Θεός μου.

Το πνεύμα σου το αγαθό να με οδηγήσει σε ομαλό δρόμο. Το όνομά σου Κύριε μου δίνει ζωή.

Ξέρω πως η αγάπη σου θα με βγάλει από τη θλίψη μου και πως το έλεός σου θα εξαφανίσει όσους θλίβουν την ζωή μου, γιατί εγώ είμαι δούλος σου.

Άκουσέ με Κύριε στην αγάπη σου και μη βάλεις τον δούλο σου σε κρίση

Το πνεύμα σου το αγαθό να φωτίζει τον δρόμο μου.

Πόσες φορές, νέοι άνθρωποι, διψούν να ανατείνουν έναν λόγο στον ουρανό αλλά δεν βρίσκουν λόγια να εκφραστούν! Πόσα σκιρτήματα της καρδιάς βρίσκουν εμπόδιο στην έκφραση ενός μεστού λόγου... Δυστυχώς η έλλειψη επαφής των παιδιών μας με τις προσευχές των προπατόρων μας και η δυσκολία κατανόησης της ελληνικής γλώσσας, ενισχύουν αυτό το κενό. 

Παρακάτω θα διαβάσετε λόγια προσευχής που προσπάθησα να μεταφέρω στην σύγχρονη γλώσσα, έχοντας επίγνωση της φθοράς και της αλλοίωσης του νοήματος που επιφέρει η μετάφραση από το πρωτότυπο κείμενο. 

Στο όνομα του Πατέρα του Υιού και του Αγίου Πνεύματος Αμήν.

Βασιλέα που συνέχεις τα σύμπαντα

Πνεύμα της Αλήθειας που παρηγορείς τις καρδιές μας

Εσύ που παντού είσαι παρόν και τελειοποιείς τα πάντα

Θησαύρισμα όλων των καλών, εσύ που δίνεις την Ζωή

Έλα και σκήνωσε μέσα στο είναι μας

καθάρισέ μας από κάθε μολισμό

και σώσε τις ψυχές μας.

Δόξα στον Πατέρα και στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα Αμήν

Πανάγια Τριάδα ελέησέ μας

ΚΥΡΙΕ ανέξου τις αμαρτίες μας

ΔΕΣΠΟΤΑ συγχώρεσε τις ανομίες μας

ΑΓΙΕ δίελθε και θεράπευσε τις ασθένειές μας

Γιατί αυτό είναι το Όνομά Σου

Κύριε ελέησε, Κύριε ελέησε, Κύριε ελέησε.

Πατέρα μας που συνέχεις τα πάντα

Να είναι αγιασμένο το όνομά σου

Να έρθει η βασιλεία σου

Να γίνει το θέλημά σου

Όπως γίνεται στον ουρανό, έτσι να γίνει και στη γη.

Τις πραγματικές καθημερινές ανάγκες μας

Θα τις φροντίσεις εσύ και σήμερα

Συγχώρεσε τις κακίες μας

Όπως και εμείς συγχωρούμε τις κακίες των αδελφών μας

Και μην αφήσεις να μπούμε σε διαβολική δοκιμασία

Αλλά γλίτωσε μας από τον πονηρό. Αμήν

Σώσε Κύριε τον λαό σου και ευλόγησε εμάς που είμαστε κληρονομιά σου.

Στον πόλεμο με τον πνευματικό εχθρό, νίκες να δωρίζεις στους ευσεβείς και

σ΄όσους διασώζουν με την δύναμη του Σταυρού σου το δικό σου πολίτευμα.

Χριστέ ο Θεός μας,

που κάθε ώρα και κάθε στιγμή

δοξάζεσαι  και προσκυνείσαι στον ουρανό και στη γη,

μακρόθυμε, πολυέλαιε, πολυέσπλαχνε,

που αγαπάς τους δίκαιους και ελεείς τους αμαρτωλούς,

που όλους προσκαλείς στη σωτηρία

χαρίζοντας τα δώρα της παρουσίας σου,

άκουσε και μας τους αμαρτωλούς που προσευχόμαστε τώρα. 

Διόρθωσε τη ζωή μας ώστε να βαδίζουμε σύμφωνα με τις εντολές σου.

Αγίασε τις ψυχές μας,

άγνισε τα σώματά μας,

διόρθωσέ τους λογισμούς μας,

καθάρισε τις έννοιες μας,

γλίτωσε μας από κάθε θλίψη, κάθε κακό και κάθε οδύνη.

Περικύκλωσέ μας με τους αγίους Αγγέλους σου,

ώστε φρουρούμενοι κι οδηγούμενοι απ΄ αυτούς,

να φτάσουμε στην ενότητα της πίστης μας

και στην επίγνωση της απρόσιτης δόξας σου,

γιατί είσαι ευλογητός στους αιώνες των αιώνων, αμήν.

Και τώρα που πέφτουμε για ύπνο,

χάρισέ μας Δέσποτα ανάπαυση στο σώμα και στην ψυχή

και μην επιτρέπεις τη ζωή μας να χαλαρώνει στον ζοφερό ύπνο της αμαρτίας.

Φύλαξέ μας από κάθε σκοτεινό και νυχτερινό γλυκόπικρο πάθημα,

κόψε τη φόρα των παθών,

σβήσε τα πυρωμένα βέλη του πονηρού που με δόλο εκτοξεύει εναντίον μας,

κατάστειλε τις επαναστάσεις του θελήματός μας,

κοίμισε κάθε υλική και γήινη επιθυμία μας.

Θεέ μου, δώρισέ μας γρήγορο νου, σώφρονα λογισμό,

καρδιά νήμφουσα, ύπνο ελαφρύ και απαλλαγμένο από κάθε σατανική φαντασία.

Ξύπνα μας πάλι την ώρα που είναι για να προσευχηθούμε,

στηριγμένοι στις εντολές σου να ξεκινήσουμε τη μέρα μας

και ποτέ να μην μας διαφεύγει η μνήμη,

πως όλα από σένα προέρχονται

κι αυτά που καταλαβαίνουμε κι αυτά που μας διαφεύγουν.

Χάρισέ μας δοξολογία λαμπρή και χαρμόσυνη

για να υμνούμε και να δοξάζουμε το πάντιμο και μεγαλοπρεπές όνομά σου,

του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος,

τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων Αμήν.

Την τιμιότερη από τα Χερουβίμ,

και ασύγκριτα ενδοξότερη από τα Σεραφείμ,

Αυτήν που χωρίς φθορά

γέννησε τον Θεό Λόγο,

Την όντως Θεοτόκο

Σε μεγαλύνουμε.

Κάθε ελπίδα μου την αναθέτω σε Σένα Μητέρα του Θεού,

Φύλαξέ με κάτω από την σκέπη σου.

Όλη η κτίση για σένα χαίρεται χαριτωμένη:

Τα συστήματα των αγγέλων και το γένος των ανθρώπων.

Αγιασμένε ναέ και παράδεισε λογικέ, καύχημα παρθενικό,

που έδωσες σάρκα στον Θεό και έγινε βρέφος ο Θεός μας

αν και υπήρχε πριν να αρχίσει ο χρόνος να μετρά.

Έκανε θρόνο την μήτρα σου

και ανέδειξε την γαστέρα σου πλατύτερη από τους ουρανούς.

Όλη η κτίση για σένα χαίρεται χαριτωμένη, δόξα σοι.

Θυμήσου Κύριε όλους τους πατέρες και αδελφούς μας

που κοιμήθηκαν με την ελπίδα της Ανάστασης και της αιώνιας ζωής

Θυμήσου όλους όσους με ευσέβεια και πίστη τελείωσαν τη ζωή τους.

Συγχώρεσέ τους κάθε λάθος που είτε μόνο το σκέφτηκαν

είτε το είπαν ή το έκαναν θεληματικά ή άθελά τους

και κατασκήνωσέ τους σε τόπο δροσερό και παρήγορο,

εκεί όπου εξαφανίζεται κάθε οδύνη, θλίψη και στεναγμός,

εκεί όπου επιβλέπει το πρόσωπό σου

και η ματιά σου ζεσταίνει όλους τους ανά τους αιώνες αγίους σου.

Χάρισε σ΄ αυτούς και σε μας την βασιλεία σου

και την μετοχή στα άφραστα και αιώνια αγαθά σου

και την απόλαυση της δικής σου απέραντης και μακάριας ζωής.

Γιατί εσύ είσαι η ζωή, η ανάσταση και η ανάπαυση

των δούλων σου που έχουν κοιμηθεί, Χριστέ ο Θεός,

Και σε σένα αναπέμπουμε τη δόξα,

στον άναρχο Πατέρα και στον μονογενή σου Υιό και στο πανάγιο

και ζωοποιό και αγαθό σου Πνεύμα

τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων Αμήν.

Άγιε Άγγελε,

που παραστέκεσαι στην άθλια και ταλαίπωρη ζωή μου,

μη μ΄ εγκαταλείψεις τον αμαρτωλό,

μην απομακρυνθείς από μένα τον αδιόρθωτο,

μην επιτρέψεις στον πονηρό δαίμονα να κυριεύσει το φθαρτό τούτο σώμα.

Κράτησέ με από το άθλιο χέρι μου

και οδήγησέ με σε δρόμο σωτηρίας.

Ναι άγιε Άγγελέ μου, φύλακα του σώματος και της άθλιας ψυχής μου,

συγχώρεσε όλα με όσα σε έθλιψα  τις μέρες τις ζωής μου

και αν και αμάρτησα και τούτη την ημέρα

σκέπασέ με την νύχτα που έρχεται

και διαφύλαξέ με από κάθε προσβολή του πνευματικού μας εχθρού,

για να μην παροργίσω πάλι με κάποια αμαρτία τον Θεό.

Πρέσβευε στο Κύριο για μένα,

να με στηρίξει να βαδίσω τη ζωή μου με σεβασμό στο πρόσωπό του

και να με αναδείξει άξιο της καλοσύνης του Αμήν.

Θεοτόκε Παρθένε,

χαίρε Μαρία που ποτίστηκες με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος.

Ο Κύριος είναι μαζί σου.

Ευλογημένη είσαι εσύ ανάμεσα στις γυναίκες

και ευλογημένος είναι ο καρπός της κοιλίας σου,

γιατί έτεκες αυτόν που έσωσε τις  ζωές μας.

Με τις ευχές των αγίων πατέρων μας,

Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός μας

Ελέησέ μας και σώσε μας Αμήν.

 Το πρωτότυπο κείμενο θα το βρεις σε οποιοδήποτε βιβλίο προσευχών κάτω από το τίτλο "απόδειπνο"

Δεν ξέρω καλά καλά τι με σπρώχνει να γράψω αυτό το βιβλίο. Είναι αλήθεια πως η φιλοδοξία να φημιστώ μέσα στους ανθρώπους με γαργάλιξε όταν ήμουν νέος, αλλά πολύ γλήρορα μιαν αδιαφορία του τάφου μ΄ έγιανε απ΄ τον κακοηθέστερον απ΄ όλους τους πυρετούς...

...όμως, αν όχι η ματαιοδοξία, μια αδυναμία πάντα με κάνει συγγραφέα. Με βιάζει να βγάλω απ΄ τα βαθύτερα κι ΄ από τα απόκρυφα της ψυχής μου κατιτί, που σίγουρα δε θαν εύρει καμμιάν ηχώ, απλά, η περίεργη εκείνη ιδιοτροπία της ψυχής να θέλει να μοιράζεται με άλλους τις συγκινήσεις της.

Αυτό με κάνει ακόμα μια φορά να σκεφτώ πως τα μεγαλύτερα θάματα είναι ανίκανα ν΄ αλλάξουν την ανθρώπινη μικρότητα. Μήπως δεν απομένουμε οι ίδιοι κατόπι από κάθε βήμα μας μέσα στα μυστήρια της δημιουργίας; ...

Από το βιβλίο ¨Ο κουρσάρος Πέδρο Καζάς" του Φώτη Κόντογλου.

http://antirisis.wordpress.com/2011/01/26/%e1%bd%81-%cf%84%ce%ac%ce%ba%ce%b7%cf%82-%e1%bd%81-%cf%88%ce%b7%ce%bb%cf%8c%cf%82/

...Πώς θα μάθει η νεολαία να ζει αν δε δοκιμάσει καμιά φορά το πείραμα της ζωής;  Νομίζω πως αυτό θα της ακονίσει το μυαλό όσο και τα μαθηματικά, Αν ήθελα να μάθει ένα παιδί κάτι για τις επιστήμες και τις τέχνες, δεν θα ακολουθούσα τη συνηθισμένη μέθοδο, δηλαδή να το στείλω σε κάποιο δάσκαλο που όλα τα διδάσκει εκτός από την τέχνη της ζωής. Εκεί παρακολουθεί το παιδί τον κόσμο με το μικροσκόπιο ή το τηλεσκόπιο, και ποτέ με το φυσικό του μάτι, μελετάει χημεία και δεν ξέρει να φτιάξει το ψωμί του, ανακαλύπτει καινούργιους δορυφόρους του Ποσειδώνα και δεν ξέρει ποιανού παλιανθρώπου δορυφόρος είναι ο ίδιος. Ή κατατρώγεται από τέρατα που βρίσκονται γύρω του ενώ ασχολείται να βρεί τέρατα σε μια σταγόνα ξύδι. Ποιός θα ήταν πιο προχωρημένος; Εκείνος που θα είχε κατασκευάσει τον ίδιο του το σουγιά από μέταλλο που έβγαλε απ΄ τα έγκατα της γης, το έλιωσε, το δούλεψε ο ίδιος διαβάζοντας μόνο όσο του χρειάζεται γι΄ αυτή την εργασία, ή το παιδί που αυτόν τον καιρό θα είχε παρακολουθήσει μαθήματα μεταλλουργίας στο Ινστιτούτο και θα είχε πάρει δώρο ένα σουγιά από τον πατέρα του;...

Απο το βιβλίο Ουόλντεν, του D. Thoreau (1817-1862)

...Ενώ το κάθε πουλί έχει τη φωλιά του, η κάθε αλεπού το λαγούμι της και ο κάθε άγριος την καλύβα του, στη σύγχρονη πολιτισμένη κοινωνία ούτε οι μισές οικογένειες δεν έχουνε δικό τους σπίτι. Οι υπόλοιποι πληρώνουν χρονιάτικο φόρο γι΄ αυτό το εξωτερικό κάλυμμα, που έχει γίνει πια απαραίτητο χειμώνα - καλοκαίρι. Ο φόρος αυτός θα αρκούσε ν΄ αγοράσει κανένας ένα ολόκληρο χωριό ινδιάνικες καλύβες. Μα τώρα μένουνε φτωχοί για όλη τους τη ζωή.
...Το κόστος ενός πράγματος είναι η ποσότητα αυτού που ονομάζω ζωή και που απαιτείται για αντάλλαγμα, είτε αμέσως είτε σιγά - σιγά...  Θα πρέπει να ξοδέψει περισσότερη από τη μισή του ζωή πριν ν΄ αποχτήσει στέγη.
...μα πόσον καιρό ακόμα θα προσπαθούμε να αποχτούμε περισσότερα, αντί να προσπαθούμε να βολευτούμε με λιγότερα;
...βλέπω τους κόπους που χρειάζεται μια πλούσια και ραφιναρισμένη ζωή και δεν μπορώ να χαρώ την αισθητική της ομορφιά, όσο συλλογίζομαι πόσο στοίχισε.

Απο το βιβλίο Ουόλντεν, του D. Thoreau (1817-1862)

Henry David Thoreau: Walden

...Θα πρέπει να χτίσεις πάνω σε πασσάλους που ο ίδιος πρέπει να στερεώσεις.

...Όσο για το ζήτημα του ρουχισμού, ίσως οδηγός μας να είναι πιο συχνά η αγάπη του καινούργιου και η γνώμη του κόσμου, παρά η αληθινή χρησιμότητά τους....

...Οι άνθρωποι γενικά, ενδιαφέρονται περισσότερο να φορούνε μοντέρνα ή τουλάχιστον καθαρά και καλοσιδερωμένα ρούχα παρά να έχουνε καθαρή συνείδηση....

....Γιατί δεν τους νοιάζει το σωστό, παρά εκείνο που θεωρείται σωστό...

....Δεν προσκυνούμε τις χάριτες, ούτε τις Μοίρες, παρά τη Μόδα... Η πρώτη μαϊμού στο Παρίσι βάζει ένα σκούφο στο κεφάλι της και όλες οι μαϊμούδες της Αμερικής βιάζονται να κάνουνε το ίδιο...

...Κάθε γενιά κοροϊδεύει τις παλιές μόδες μα ακολουθεί με θρησκευτική προσήλωση τις καινούργιες.

Απο το βιβλίο Ουόλντεν, του D. Thoreau (1817-1862)

ένας από τους πλέον γνωστούς διανοούμενους αναρχικούς ιντιβιντουαλιστές της Αμερικής.