Απο το βιβλίο Ουόλντεν, του D. Thoreau (1817-1862)
Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010
...Πώς θα μάθει η νεολαία να ζει αν δε δοκιμάσει καμιά φορά το πείραμα της ζωής; Νομίζω πως αυτό θα της ακονίσει το μυαλό όσο και τα μαθηματικά, Αν ήθελα να μάθει ένα παιδί κάτι για τις επιστήμες και τις τέχνες, δεν θα ακολουθούσα τη συνηθισμένη μέθοδο, δηλαδή να το στείλω σε κάποιο δάσκαλο που όλα τα διδάσκει εκτός από την τέχνη της ζωής. Εκεί παρακολουθεί το παιδί τον κόσμο με το μικροσκόπιο ή το τηλεσκόπιο, και ποτέ με το φυσικό του μάτι, μελετάει χημεία και δεν ξέρει να φτιάξει το ψωμί του, ανακαλύπτει καινούργιους δορυφόρους του Ποσειδώνα και δεν ξέρει ποιανού παλιανθρώπου δορυφόρος είναι ο ίδιος. Ή κατατρώγεται από τέρατα που βρίσκονται γύρω του ενώ ασχολείται να βρεί τέρατα σε μια σταγόνα ξύδι. Ποιός θα ήταν πιο προχωρημένος; Εκείνος που θα είχε κατασκευάσει τον ίδιο του το σουγιά από μέταλλο που έβγαλε απ΄ τα έγκατα της γης, το έλιωσε, το δούλεψε ο ίδιος διαβάζοντας μόνο όσο του χρειάζεται γι΄ αυτή την εργασία, ή το παιδί που αυτόν τον καιρό θα είχε παρακολουθήσει μαθήματα μεταλλουργίας στο Ινστιτούτο και θα είχε πάρει δώρο ένα σουγιά από τον πατέρα του;...
...Ενώ το κάθε πουλί έχει τη φωλιά του, η κάθε αλεπού το λαγούμι της και ο κάθε άγριος την καλύβα του, στη σύγχρονη πολιτισμένη κοινωνία ούτε οι μισές οικογένειες δεν έχουνε δικό τους σπίτι. Οι υπόλοιποι πληρώνουν χρονιάτικο φόρο γι΄ αυτό το εξωτερικό κάλυμμα, που έχει γίνει πια απαραίτητο χειμώνα - καλοκαίρι. Ο φόρος αυτός θα αρκούσε ν΄ αγοράσει κανένας ένα ολόκληρο χωριό ινδιάνικες καλύβες. Μα τώρα μένουνε φτωχοί για όλη τους τη ζωή.
...Το κόστος ενός πράγματος είναι η ποσότητα αυτού που ονομάζω ζωή και που απαιτείται για αντάλλαγμα, είτε αμέσως είτε σιγά - σιγά... Θα πρέπει να ξοδέψει περισσότερη από τη μισή του ζωή πριν ν΄ αποχτήσει στέγη.
...μα πόσον καιρό ακόμα θα προσπαθούμε να αποχτούμε περισσότερα, αντί να προσπαθούμε να βολευτούμε με λιγότερα;
...βλέπω τους κόπους που χρειάζεται μια πλούσια και ραφιναρισμένη ζωή και δεν μπορώ να χαρώ την αισθητική της ομορφιά, όσο συλλογίζομαι πόσο στοίχισε.
...Το κόστος ενός πράγματος είναι η ποσότητα αυτού που ονομάζω ζωή και που απαιτείται για αντάλλαγμα, είτε αμέσως είτε σιγά - σιγά... Θα πρέπει να ξοδέψει περισσότερη από τη μισή του ζωή πριν ν΄ αποχτήσει στέγη.
...μα πόσον καιρό ακόμα θα προσπαθούμε να αποχτούμε περισσότερα, αντί να προσπαθούμε να βολευτούμε με λιγότερα;
...βλέπω τους κόπους που χρειάζεται μια πλούσια και ραφιναρισμένη ζωή και δεν μπορώ να χαρώ την αισθητική της ομορφιά, όσο συλλογίζομαι πόσο στοίχισε.
Απο το βιβλίο Ουόλντεν, του D. Thoreau (1817-1862)
Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010
Henry David Thoreau: Walden
...Θα πρέπει να χτίσεις πάνω σε πασσάλους που ο ίδιος πρέπει να στερεώσεις.
...Όσο για το ζήτημα του ρουχισμού, ίσως οδηγός μας να είναι πιο συχνά η αγάπη του καινούργιου και η γνώμη του κόσμου, παρά η αληθινή χρησιμότητά τους....
...Οι άνθρωποι γενικά, ενδιαφέρονται περισσότερο να φορούνε μοντέρνα ή τουλάχιστον καθαρά και καλοσιδερωμένα ρούχα παρά να έχουνε καθαρή συνείδηση....
....Γιατί δεν τους νοιάζει το σωστό, παρά εκείνο που θεωρείται σωστό...
....Δεν προσκυνούμε τις χάριτες, ούτε τις Μοίρες, παρά τη Μόδα... Η πρώτη μαϊμού στο Παρίσι βάζει ένα σκούφο στο κεφάλι της και όλες οι μαϊμούδες της Αμερικής βιάζονται να κάνουνε το ίδιο...
...Κάθε γενιά κοροϊδεύει τις παλιές μόδες μα ακολουθεί με θρησκευτική προσήλωση τις καινούργιες.
...Όσο για το ζήτημα του ρουχισμού, ίσως οδηγός μας να είναι πιο συχνά η αγάπη του καινούργιου και η γνώμη του κόσμου, παρά η αληθινή χρησιμότητά τους....
...Οι άνθρωποι γενικά, ενδιαφέρονται περισσότερο να φορούνε μοντέρνα ή τουλάχιστον καθαρά και καλοσιδερωμένα ρούχα παρά να έχουνε καθαρή συνείδηση....
....Γιατί δεν τους νοιάζει το σωστό, παρά εκείνο που θεωρείται σωστό...
....Δεν προσκυνούμε τις χάριτες, ούτε τις Μοίρες, παρά τη Μόδα... Η πρώτη μαϊμού στο Παρίσι βάζει ένα σκούφο στο κεφάλι της και όλες οι μαϊμούδες της Αμερικής βιάζονται να κάνουνε το ίδιο...
...Κάθε γενιά κοροϊδεύει τις παλιές μόδες μα ακολουθεί με θρησκευτική προσήλωση τις καινούργιες.
Απο το βιβλίο Ουόλντεν, του D. Thoreau (1817-1862)
ένας από τους πλέον γνωστούς διανοούμενους αναρχικούς ιντιβιντουαλιστές της Αμερικής.
Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010
Henry David Thoreau: Walden
Έχουμε σήμερα καθηγητές φιλοσοφίας, και δεν έχουμε φιλοσόφους. Και όμως, είναι θαυμαστό πράγμα να διδάσκει κανείς γιατί κάποτε ήταν θαυμαστό να ζει. Το να είσαι φιλόσοφος δε θα πει να κάνεις λεπτές και περίπλοκες σκέψεις, ούτε να ιδρύεις σχολή, παρά να αγαπάς πολύ τη σοφροσύνη, έτσι που να ζεις σύμφωνα με τις προσταγές της, ζωή απλή, ανεξάρτητη, γενναία και γεμάτη πίστη...
Τα περισσότερα απ΄ αυτά που θεωρούν οι γείτονές μου καλά, στο βάθος της ψυχής μου τα θεωρώ κακά...
Πιστεύω πως χωρίς κανένα κίνδυνο μπορούμε να κάνουμε πολύ περισσότερα από όσα κάνουμε. Η φύση δεν είναι ανάλογη μόνο με τη δύναμή μας, παρά και με την αδυναμία μας...
Σεβόμαστε τη ζωή μας κα δεν παραδεχόμαστε πως μπορούμε να την αλλάξουμε. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος λέμε. Όμως υπάρχουνε τόσοι τρόποι, όσες αχτίνες μπορούν να φύγουν από το κέντρο του κύκλου.
Πολλές από τις πολυτέλειες και από τις λεγόμενες ανέσεις της ζωής, όχι μόνο δεν είναι απαραίτητες, παρά και αποτελούν βασικά εμπόδια στην ανύψωση της ανθρωπότητας.
... οι σοφοί ζούνε πάντα πιο λιτά από τους φτωχούς.
Κανείς δεν μπορεί να είναι αντικειμενικός και φρόνιμος παρατηρητής της ζωής, αν το παρατηρητήριό του δεν είναι αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε θεληματική φτώχεια.
Τα περισσότερα απ΄ αυτά που θεωρούν οι γείτονές μου καλά, στο βάθος της ψυχής μου τα θεωρώ κακά...
Πιστεύω πως χωρίς κανένα κίνδυνο μπορούμε να κάνουμε πολύ περισσότερα από όσα κάνουμε. Η φύση δεν είναι ανάλογη μόνο με τη δύναμή μας, παρά και με την αδυναμία μας...
Σεβόμαστε τη ζωή μας κα δεν παραδεχόμαστε πως μπορούμε να την αλλάξουμε. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος λέμε. Όμως υπάρχουνε τόσοι τρόποι, όσες αχτίνες μπορούν να φύγουν από το κέντρο του κύκλου.
Πολλές από τις πολυτέλειες και από τις λεγόμενες ανέσεις της ζωής, όχι μόνο δεν είναι απαραίτητες, παρά και αποτελούν βασικά εμπόδια στην ανύψωση της ανθρωπότητας.
... οι σοφοί ζούνε πάντα πιο λιτά από τους φτωχούς.
Κανείς δεν μπορεί να είναι αντικειμενικός και φρόνιμος παρατηρητής της ζωής, αν το παρατηρητήριό του δεν είναι αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε θεληματική φτώχεια.
Απο το βιβλίο Ουόλντεν, του D. Thoreau (1817-1862)
ένας από τους πλέον γνωστούς διανοούμενους αναρχικούς ιντιβιντουαλιστές της Αμερικής.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)